"ΑΠΟ ΚΑΝΙΖΕΛΑ ΣΕ ΚΑΝΙΖΕΛΑ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ"
Η συζήτηση, ζωηρή αλλά όχι βάρβαρη, έδινε μια γενική εικόνα για την προσωπικότητα των υποψηφίων και για τα θέματα που θα δεσπόσουν στον προεκλογικό διάλογο.
Ομως, ακόμα και οι τηλεθεατές που βρήκαν αποκαρδιωτική αυτή την εικόνα κάτι είχαν να πάρουν από αυτήν την εκπομπή, πέρα από την επιβεβαίωση των ήδη παγιωμένων απόψεών τους (π. χ., «όλοι τους μ…, εκτός από μένα»)...
Πρόσφατα, ένας Κερκυραίος φίλος μού έλεγε ότι πολλά τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ αποφεύγουν να κυκλοφορήσουν στον δρόμο σαν «απλοί πολίτες», καθώς οι άλλοι πολίτες τούς κράζουν ή μάλλον δεν δείχνουν ιδιαίτερη κατανόηση.
«Προχθές, πήγα να διασχίσω τον δρόμο και να χαιρετήσω έναν γείτονα, καλό άνθρωπο και νομαρχιακό παράγοντα» (οι ιδιότητες αυτές δεν αλληλοαποκλείονται). «Αυτός νόμιζε ότι ετοιμαζόμουν να του δώσω σφαλιάρα και ενστικτωδώς κρύφτηκε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Εβαλα τα γέλια και του φώναξα “από κανιζέλα σε κανιζέλα θα πηγαίνεις”».
Στην κερκυραϊκή διάλεκτο, «κανιζέλα» είναι ο υπαίθριος διάδρομος ανάμεσα στις πίσω όψεις των σπιτιών, που το πλάτος του είναι γύρω στο μισό μέτρο, δηλαδή ένα πολύ στενό και κάποτε κακόφημο δρομάκι. Ομως, ένας πολιτικός που δηλώνει «μισώ το Μνημόνιο όσο κι εσείς» παίρνει το θάρρος να κυκλοφορεί στις τηλεοπτικές ρούγες.
Πέρα από την κραυγαλέα απουσία γυναικών υποψηφίων, πέρα από τον βαθμό τηλεοπτικής πείρας και επικοινωνιακής άνεσης των καλεσμένων, πέρα από τις προσωπικές μας συμπάθειες και αντιπάθειες, αυτό που σφράγισε τη συζήτηση ήταν η αμηχανία, η αδυναμία να δοθεί απάντηση στο κλασικό ερώτημα «ποιος θα κρεμάσει το κουδούνι στης γάτας τoν λαιμό;».
Σχολιάστε
Comments 0