Category Archives: Εκκλησία
Ολόκληρο το κείμενο του φυλλαδίου “Προς το Λαό” της Εκκλησίας της Ελλάδος
Η Εκκλησία απέναντι στη σύγχρονη κρίση
«Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία συνήλθε στην τακτική Συνεδρία της από 5ης –8ης Οκτωβρίου τ.ε., αισθάνεται την ανάγκη να απευθυνθεί στο πλήρωμά της, στο λαό του Θεού, αλλά και σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, για να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας και της αγάπης. Οι ημέρες που ζούμε είναι δύσκολες και κρίσιμες. Περνάμε ως χώρα μία δεινή οικονομική κρίση που δημιουργεί στους πολλούς ανασφάλεια και φόβο. Δεν γνωρίζουμε τι είναι αυτό που μας έρχεται την επόμενη μέρα. Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τους δανειστές μας. Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε από την ποιμαίνουσα Εκκλησία να μιλήσει και να τοποθετηθεί πάνω στα γεγονότα που παρακολουθούμε…
Είναι αλήθεια ότι αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συνταρακτικό. Μαζί με την πνευματική, κοινωνική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και η πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα όποια ως τώρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς επιχειρείται μία ανατροπή δεδομένων και δικαιωμάτων και μάλιστα με ένα πρωτοφανές επιχείρημα. Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μία χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυριάρχων – δανειστών μας. Το ερώτημα, το όποιο γεννάται, είναι εάν οι απαιτήσεις τους αφορούν μόνον σε οικονομικά και ασφαλιστικά θέματα η αφορούν και στην πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Πατρίδος μας.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή ο κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δεν πήραμε νωρίτερα όλα αυτά τα δύσκολα μέτρα, που σήμερα χαρακτηρίζονται αναγκαία. «Όλες αυτές τις παθογένειες της κοινωνίας και της οικονομίας που σήμερα επιχειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα τους; Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Πως τότε υπολόγιζαν το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα στη καταστροφή και σήμερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη η Ελλάδα και σήμερα επιβάλλονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις.
Η οικονομική μας κρίση με πολύ απλά λόγια οφείλεται στη διαφορά μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης. Στον αργό ρυθμό της παραγωγής που επιτυγχάνουμε απέναντι στο υψηλό βιοτικό επίπεδο που μάθαμε να ζούμε. Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε, τότε το οικονομικό ισοζύγιο γέρνει προς την πλευρά των εξόδων. Η χώρα μας για να ανταπεξέλθει, αναγκάζεται να δανείζεται με την ελπίδα ότι το διαταραγμένο ισοζύγιο θα ανακάμψει. Όταν αυτό δεν γίνεται και οι δανειστές απαιτούν την επιστροφή των δανεισθέντων συν τόκω, τότε φθάνουμε στην κρίση και στην χρεωκοπία. Η οικονομική κρίση, η οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει την χώρα μας είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μίας άλλης κρίσης, της πνευματικής.
Ήδη η δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικονομικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πνευματικό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, το όποιον αφορά τόσο στην ηγεσία, όσο και στον λαό. Μία ηγεσία που δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, που δεν μπόρεσε η δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας, που πρόβαλε λαθεμένα πρότυπα, που καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας. Μία ηγεσία που στην πράξη αποδεικνύεται ότι ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού.
Κι από την άλλη πλευρά, ένας λαός, εμείς, που λειτουργήσαμε ανεύθυνα. Παραδοθήκαμε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτισμό και στην καλοπέραση, επιδοθήκαμε στο εύκολο κέρδος και στην εξαπάτηση. Δεν προβληματισθήκαμε για την αλήθεια των πραγμάτων. Η αυθαίρετη απαίτηση δικαιωμάτων από συντεχνίες και κοινωνικές ομάδες με πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρος στην σημερινή κατάσταση.
Η ουσία της Πνευματικής Κρίσης είναι η απουσία νοήματος ζωής και ο εγκλωβισμός του ανθρώπου στο ευθύγραμμο παρόν, δηλαδή ο εγκλωβισμός του στο εγωκρατούμενο ένστικτο. «Ένα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. «Ένα παρόν καταδικασμένο στο ανιαρό και μονότονο. Η μετατροπή της ζωής σ’ ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δυό ημερομηνίες, αυτές, της γέννησης και της ταφής, με άγνωστο το μεταξύ τους διάστημα. Σε μία τέτοια προοπτική το άσκοπο συναγωνίζεται το παράλογο και τον αγώνα τον κερδίζει πάντα το τραγικό. Όταν απευθύνεσαι σε νέους ανθρώπους και τους ερωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτικά;» και σου απαντούν: «πέστε μου σεις γιατί να μην πάρω; Δεν ελπίζω τίποτα, δεν περιμένω τίποτα, η μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω την ένεση και ταξιδεύω»• η όταν επισημαίνεις σε ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θα πεθάνει και εκείνος σου απαντά με ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δεν καταλαβαίνετε ότι εγώ παίρνω ναρκωτικά για να ζήσω», τότε αντιλαμβάνεσαι πόσο απίστευτα αληθινά και πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τα παραπάνω λόγια. Αντί λοιπόν για νόημα ζωής κυνηγήσαμε την ευμάρεια, την καλοπέραση, την οικονομική ισχύ. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα από την κατανάλωση, όταν η οικονομική δύναμη και η επίδειξη της γίνεται ο μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε η διαφθορά είναι ο μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, αν δεν είσαι διεφθαρμένος, είσαι ανόητος. Έτσι σκέφθηκαν και έπραξαν πολλοί, έτσι φθάσαμε στη διαφθορά και της εξουσίας, αλλά και μέρους του λαού μας. Το ερώτημα – δίλημμα του Ντοστογιέφσκι «ελευθερία η ευτυχία;» το ζούμε πλέον σε όλη του την τραγικότητα. Διαλέξαμε μία πλαστή ευμάρεια και χάσαμε την ελευθερία του προσώπου μας, χάσαμε την ελευθερία της χώρας μας. Σήμερα ο άνθρωπος δικαίως ίσως τρέμει μήπως μειωθεί το εισόδημά του, αλλά δεν ανησυχεί το ίδιο για το έλλειμμα παιδείας που αφορά στα παιδιά του και δεν αγωνιά για τα παιδιά που σβήνουν μέσα στις ποικίλες εξαρτήσεις, δεν αγωνιά για τον ευτελισμό του ανθρώπινου προσώπου. Αυτή λοιπόν είναι η ουσία της αληθινής κρίσης και η πηγή της οικονομικής κρίσης την οποία τόσο ανελέητα εκμεταλλεύονται οι σύγχρονοι «έμποροι των Εθνών».
Στην Σύνοδο της Ιεραρχίας εμείς, οι πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε την αυτοκριτική μας, θελήσαμε να αναμετρηθούμε με τις ευθύνες μας και να αναζητήσουμε με τόλμη το μερίδιο της ενδεχομένης δικής μας υπαιτιότητας στην παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σας πικράναμε, σας σκανδαλίσαμε ίσως. Δεν αντιδράσαμε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές που σας πλήγωσαν. Οι έμποροι της κατεδάφισης της σχέσης του λαού με την ποιμαίνουσα Εκκλησία του εκμεταλλευτήκαν στο έπακρο και πραγματικά η κατασκευασμένα σκάνδαλα και προσπάθησαν να διαρρήξουν την εμπιστοσύνη σας στην Εκκλησία.
Θέλουμε να σας πούμε ότι η Εκκλησία έχει το αντίδοτο της κατανάλωσης ως τρόπο ζωής και αυτό είναι η άσκηση. Και εάν η κατανάλωση είναι το τέλος, γιατί η ζωή δεν έχει νόημα, η άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σε ζωή με νόημα. Η άσκηση δεν είναι στέρηση της απόλαυσης, αλλά εμπλουτισμός της ζωής με νόημα. Είναι η προπόνηση του αθλητή που οδηγεί στον αγώνα και στο μετάλλιο και αυτό το μετάλλιο είναι η ζωή που νικά το θάνατο, η ζωή που πλουτίζεται με την αγάπη. Η άσκηση είναι τότε οδός ελευθερίας, εναντίον της δουλείας του περιττού. Είναι αυτή η δουλεία που σήμερα μας ευτελίζει.
Μας προβληματίζει η κατάσταση της Παιδείας μας, γιατί το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει το μαθητή όχι ως πρόσωπο αλλά σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή και το μόνο που κάνει είναι να «τον φορτώνει» με ύλη αδιαφορώντας για την όλη του προσωπικότητα και γι’ αυτό τα παιδιά μας δικαιολογημένα αντιδρούν. Γι’ αυτό αγωνιούμε για το νέο Λύκειο που ετοιμάζεται. Πιστεύουμε ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη της Πολιτείας, αλλά το περιεχόμενο τους αφορά και στον τελευταίο Έλληνα πολίτη, που περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύναμη τη δική του ταπεινή φωνή.
Αισθανόμαστε ότι όλοι οι ενοριακοί μας ναοί πρέπει να γίνουν χώροι φιλόξενοι για τους νέους μας, όπως είναι ήδη αρκετοί από αυτούς, στους οποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα και ελπίδα.
Ξέρουμε ότι ζητάτε από εμάς, τους Ποιμένες σας, μία Εκκλησία με ηρωισμό, με νεύρο, με λόγο προφητικό, με σύγχρονο νεανικό λόγο, όχι εκκοσμικευμένη, αλλά αγιαζομένη και αγιάζουσα, μία «Εκκλησία ελεύθερα και ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μία Εκκλησία που δεν θα φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω κι αν η αντίσταση σημαίνει διωγμό η και μαρτύριο.
Η Εκκλησία είναι ο μόνος οργανισμός που μπορεί να σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξει. Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας και αυτή είναι η δύναμή μας και η δύναμή της. Την ενότητα μεταξύ των ποιμένων και του λαού έχουν στόχο οι έμποροι των λαών γι’ αυτό προσπαθούν να την ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θα «πατάξουν» τον ποιμένα, εύκολα θα σκορπίσουν τα πρόβατα και θα τα υποτάξουν. Διδαχθείτε από την ιστορία ότι όπου ο Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ο άνθρωπος και ο ευτελισμός του. Η ενανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη καταξίωση του ανθρωπίνου προσώπου. Η Εκκλησία δεν αντιμάχεται την Πολιτεία, αλλά εκείνους που εκμεταλλευόμενοι την Πολιτεία και κρυμμένοι πίσω από την εξουσία επιχειρούν να σας στερήσουν την ελπίδα. Να θυμάσθε ότι για πολλούς οικονομολόγους η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη, είναι μία κρίση – εργαλείο που αποβλέπει στον παγκόσμιο έλεγχο από δυνάμεις που δεν είναι φιλάνθρωπες.
Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο για την σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δεν έπαψε να αποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος της Ιστορίας. Δεν μπορεί να ανέχεται κανενός είδους αδικία, αλλά οφείλει να δείχνει ετοιμότητα για μαρτυρία και μαρτύριο. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σε ένδεια, ασφυκτιούν οικονομικά, η απελπισία πολλές φορές κυριεύει την καρδιά τους. Το γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στην αναζήτηση ελπίδας είναι ο Ναός της περιοχής τους, η ενορία τους. Στόχος και αγώνας μας είναι η κάθε ενορία να γίνει το κέντρο απ’ όπου όλη η ποιμαντική δραστηριότητα της τοπικής Εκκλησίας θα αγκαλιάσει όλη την τοπική κοινωνία.
Απόφασή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημάτων προκειμένου να παρακολουθήσουμε από κοντά και να αντιμετωπίσουμε με τρόπο μεθοδικό τα προβλήματα που δημιουργεί η παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε το προνοιακό έργο της κάθε ενορίας, ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην έχει ένα πιάτο φαγητό. Γνωρίζετε και σεις ότι στο σημείο αυτό η Εκκλησία επιτελεί τεράστιο έργο. Το γνωρίζετε, γιατί πολλοί από σας αυτή την προσπάθεια της ενορίας σας την στηρίζετε εθελοντικά και την ενισχύετε οικονομικά. Σας καλούμε να πλαισιώσετε ο καθένας και η καθεμιά την ενορία σας για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις δύσκολες αυτές ώρες.
Ο λαός μας πέρασε και άλλοτε και φτώχεια και πείνα, αλλά άντεξε και νίκησε γιατί τότε είχε οράματα. Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε τον ένα και ο ένας τους πολλούς. Ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης. Με αυτό το πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω από την μεγάλη μας οικογένεια, την Εκκλησία, επισημαίνοντας τα λάθη μας, αναζητώντας νόημα ζωής στην αγάπη, θα βγούμε από αυτή τη δύσκολη ώρα.
ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΤ
Από τις αποδοκιμασίες στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, τα ειρωνικά και ρατσιστικά συνθήματα ομάδας πολιτών και την ισχυρή παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στιγματίστηκε η έναρξη της συναυλίας κατά της μισαλλοδοξίας στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών.
Με γιουχαΐσματα, παρατεταμένα συνθήματα και ειρωνικά χειροκροτήματα υποδέχθηκαν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια περίπου 2000 άτομα που ήταν συγκεντρωμένα έξω από τον περίβολο του ναού και στα μπαλκόνια των γύρω πολυκατοικιών…
Ο ανώτατος πολιτειακός άρχων έφτασε στον Άγιο Παντελεήμονα υπό τους ήχους ειρωνικών και ρατσιστικών συνθημάτων. «Ο λαός απαιτεί ο Παπούλιας στο κλουβί», «καλωσήρθες στην Τουρκία» και «καλωσόρισες Ταγίπ Ερντογάν» ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούγονταν μέσα από τις ομάδες των συγκεντρωμένων και εμφανώς εξαγριωμένων διαδηλωτών, την ώρα που ο Κάρολος Παπούλιας ανέβαινε τα σκαλιά του ναού υπό την προστασία ισχυρών δυνάμεων της Αστυνομίας.
Ενδεικτικό της έντασης και της έκτασης των υβριστικών και ρατσιστικών συνθημάτων ήταν πως οι υπεύθυνοι της συναυλίας αναγκάστηκαν να αυξήσουν την ένταση των ηχείων προκειμένου να καλυφθούν οι φωνές διαμαρτυρίας.
Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους ήταν και διαδηλωτές που νωρίτερα το μεσημέρι είχαν διαμαρτυρηθεί στην πλατεία Συντάγματος και την Αρχιεπισκοπή Αθηνών κατά της Κάρτας του Πολίτη.
Εκατοντάδες πιστοί, κυρίως ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά, αλλά και αρκετοί μετανάστες που επιθυμούσαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία από κοντά έμειναν έξω από τον Άγιο Παντελεήμονα, καθώς μετά την άφιξη του προέδρου της Δημοκρατίας και των επίσημων προσκεκλημένων οι πόρτες του ναού έκλεισαν και απαγορεύθηκε η είσοδος, για λόγους ασφαλείας, όπως υποστήριξαν οι υπεύθυνοι της Αστυνομίας.
Το γεγονός αυτό εξόργισε τους πολίτες και τους παρισταμένους, οι οποίοι απομακρύνθηκαν από τον περίβολο της εκκλησίας, που φρουρούνταν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, στα γύρω στενά .
Στη συναυλία εκτός από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, παραβρίσκονται η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος και ο πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών Ιωάννης Μάνος.
Στο λόγο που εκφώνησε πριν από τη συναυλία, ο κ. Ιερώνυμος τόνισε ότι «η εκκλησία έχει αποστολή να ενώνει του ανθρώπους όπως και η μουσική» και επισήμανε «ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης η εκκλησία θα πρέπει να συμβάλει στην παραγωγή πολιτισμού».
Ο πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Ιωάννης Μάνος δήλωσε πως «πρόκειται για μια εκδήλωση ενότητας, με στόχο της ανάδειξη της πνευματικής και πολιτιστικής δημιουργίας, με στόχο να προβληθεί ο λόγος, ο σεβασμός και ο διάλογος και να αναδειχθεί στους κατοίκους της περιοχής και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους ότι ο πολιτισμός ενώνει».
Ακολουθεί η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερώνυμου
«Το νόημα των Χριστουγέννων μας το δίνουν δύο απλές φράσεις που θα ακούσουμε στη σημερινή εκδήλωση: «Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ σήμερον ἡνώθησαν τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ. Σήμερον Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε καί ἄνθρωπος εἰς οὐρανούς ἀναβέβηκε». Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να δοθεί η δυνατότητα στον άνθρωπο να γίνει κατά χάριν Θεός, να θεωθεί. Σε όλες τις εποχές αυτή η πορεία υπήρξε δύσβατη, όχι όμως ακατόρθωτη. Γιατί αυτή η πορεία απαιτεί ο άνθρωπος να βγει από τον εαυτό του και την εγωπάθειά του. Να αναζητήσει και να συναντήσει τον άλλον άνθρωπο που δεν είναι η κόλασις, αλλά η χαρά του. Η Εκκλησία γι’ αυτό υπάρχει για να ενώνονται οι άνθρωποι «ίνα ώσι εν».
Η τέχνη της μουσικής και η δημιουργικότητα του ανθρώπου ενισχύουν προς την πορεία αυτή. Γι’ αυτό και η σημερινή μουσική εκδήλωση είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε ξανά όλοι μαζί τους χυμούς που έθρεψαν τις ψυχές των προγόνων μας και γέννησαν τον πολιτισμό που κληρονομήσαμε. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της κρίσης των ιδεολογιών, της ψευδεπίπλαστης διανόησης, του ευτελισμού της καλλιτεχνικής και της πνευματικής δημιουργίας και την υποταγή αυτών στον αδηφάγο καταναλωτισμό έχουμε αναπόδραστο καθήκον να συμβάλλουμε ως Εκκλησία στην παραγωγή πολιτισμού».
ΒΙΝΤΕΟ – Ο Ορθόδοξος Ελληνας Ιεραπόστολος π. Θεμιστοκλής μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας.
Πολλές φορές ξεχνιόμαστε μέσα στην καθημερινή μας βιοπάλη…
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΣΑΡΑΝΤΗ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Ἀγαπητέ κ. Σπήλιο Παναγιωτόπουλε,
Σᾶς εὐχαριστῶ, γιατί μέ τήν ὀλιγόλογη καί μεστή ἐπιστολή σας πρός τήν ἐλαχιστότητά μου, μοῦ δίνετε τήν εὐκαιρία νά συμπληρώσω καί νά διευκρινίσω κάποιες πλευρές τοῦ φλέγοντος θέματος «Κάρτα τοῦ Πολίτη».
Στήν ἔνδοξη πατρίδα μας διεξάγεται ἕνας φοβερός πόλεμος. Το ὑπέρογκο χρέος εἶναι ἡ δικαιολογία, ἡ πρόφαση, τό ἄλλοθι αὐτοῦ τοῦ πολέμου. Καταστρέφονται ὅλες οἱ ἀνθρώπινες συλλογικές συμβάσεις…
Κόβονται μισθοί και ἐπιδόματα. Ἀπολύονται ἀπό τις ἐργασίες τους οἰκογενειάρχες, μένουν στούς δρόμους χωρίς ἀποδοχές, χωρίς ἀποζημιώσεις. Ἡ ἀνεργία θά φθάσει πάνω ἀπό τό 20%. Οἱ ὑπάλληλοι μέ πολλά χρόνια ὑπηρεσίας πανικόβλητοι ἀπό τό «ἀσφαλιστικό» σπεύδουν νά φύγουν ὅπως- ὅπως, γιά νά γλυτώσουν τά λίγα ψίχουλα σύνταξης, πού μέ πολυχρόνιο ἱδρῶτα καί αἷμα κατάφεραν να κατοχυρώσουν. Οἱ νέοι, προικισμένοι μέ περισσότερα ἤ λιγότερα προσόντα, μένουν ἄφωνοι και ἀπελπισμένοι, γιατί δέν βλέπουν πουθενά φῶς γιά πρόσληψή τους σέ κάποια θέση ἐργασίας. Και στούς μεγάλους καί στούς μικρούς δήμους τῆς χώρας μας ἀποκαρδιώνεσαι βλέποντας νά κλείνουν καταστήματα καί ἐπιχειρήσεις. Ἰδού οἱ τραγικές συνολικές συνέπειες αὐτῆς τῆς «οἰκονομικῆς κρίσης».
Ἡ τηλεόραση ἐξ ἄλλου, πού ὡς ἐπί τό πλεῖστον εἶναι ὁ ἄμβωνας τῆς Νέας Ἐποχῆς, με τίς καταθλιπτικές πληροφορίες πού ἀκατάπαυστα σπέρνει, ἐπιτείνει τήν κρίση τήν ὁποία, ὅπως φαίνεται, διαχειρίζεται τό ΔΝΤ μέ ὑποτακτικούς του τούς ντόπιους ἄρχοντές μας, παραλύοντας τή βούληση, τή δραστηριότητα καί τά ψυχοδυναμικά κάθε πολίτη.
Ὁ πολίτης ἀντιμετωπίζεται ὡς ἐχθρός τοῦ κράτους καί καλεῖται νά σηκώσει ὅλο τό βάρος τῆς ἀποπληρωμῆς τοῦ ὑπέρογκου χρέους,
ἐνῷ ὅπως ἀντιλαμβανόμαστε εὔκολα ὅλοι, ὁ λαός δέν εἶναι ὁ βασικός ὑπαίτιος τῆς δημιουργίας αὐτοῦ τοῦ χρέους. Ὅλοι γνωρίζουμε τούς ἡγεμόνες τοῦ σφετερισμοῦ τοῦ γνωστοῦ καί ἀγνώστου ἐθνικοῦ μας πλούτου, τά ὑπολείμματα τοῦ ὁποίου σέ τιμή εὐκαιρίας σήμερα ἐκποιοῦνται.
Ἡ συνθήκη Σένγκεν κυρωμένη πιά ἀπʼ ὅλα τά πολιτισμένα κράτη, ὡς δημιούργημα μή χριστιανῶν συντακτῶν, θεωρεῖ ὅλους τους ἀνθρώπους ὕποπτους καί βάσει αὐτῆς, ὀφείλει κάθε πολίτης να ἀποδεικνύει τήν ἀθωότητά του.
Ἐμεῖς, οἱ Ἕλληνες, ἤδη βρισκόμαστε κάτω ἀπό ξένη κατοχή. Μολονότι φιλότιμα πληρώνουμε χάριν τῆς πατρίδος μας, δέν ὑπάρχει ἄλλη προοπτική παρά μόνο οἱ πρωθυπουργικές ἐξαγγελίες, ὅτι χρειαζόμαστε μιά παγκόσμια κυβέρνηση. Τελικός στόχος τῆς τρόϊκας καί τῶν ἡμεδαπῶν συνεργατῶν της εἶναι, ὅπως φαίνεται, νά μᾶς ὁδηγήσουν στήν πτώχευση. Ἀναγκαστικά μετά ἀπό αὐτήν εὐκολότατα μποροῦμε νά συρθοῦμε στο παγκόσμιο «ἀντίχριστο» κράτος.
Ἔχετε λοιπόν τήν ἄποψη, ὅτι ἡ δική μου ἐπιστολή πρός τό Μακαριώτατο προκαλεῖ ἀνησυχία και ἀναστάτωση στό σῶμα τῶν πιστῶν; Μήπως εἶσθε ὑπερβολικός στις ἐκτιμήσεις σας; Ὁ πολίτης πολεμεῖται πανταχόθεν καί μιά ἐπιστολή ἑνός ἱερέως δημιουργεῖ ἐνόχληση;
2. Μᾶλλον θά ἔπρεπε νά χαρεῖτε, γιατί ὄχι μόνο ἡ ἐλαχιστότητά μου, ἀλλά καί ἄλλοι, ὅπως παρακολουθεῖτε, ὑπεύθυνοι ποιμένες, πνευματικοί πατέρες, δέν καθεύδουν ἀλλά ἐνημερώνουν τό λαό τοῦ Θεοῦ ὅτι, μετά ἀπό τήν οἰκονομική φυλακή, πού οἱ ἄρχοντές μας μᾶς κατασκευάζουν, ἔρχεται ἡ πιό φρικτή φυλακή, ἡ ἠλεκτρονική φυλακή.
Ἐμεῖς κ. Παναγιωτόπουλε, ἔχουμε βασισθεῖ στίς πληροφορίες ἀπό δημόσιες δηλώσεις τοῦ κ. πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, ὑπουργῶν και ἄλλων ὑπευθύνων ὑπαλλήλων τῆς πολιτείας. Δέν ἔχουμε καταγράψει κάτι πιό φουσκωμένο ἀπʼ ὅ,τι ἐξαγγέλλεται, δηλαδή ἠλεκτρονική κάρτα μέ ὑπερσύγχρονο τσίπ.
3. Ὅσον ἀφορᾷ στά www πού χρησιμοποιοῦμε στό διαδίκτυο πρέπει νά κάνουμε γνωστό, ὅτι ἀποτελοῦν τά ἀρχικά γράμματα τῶν παρακάτω λέξεων World wide web (Παγκόσμιο ἐκτεταμένο δίκτυο).
Ἑπομένως, ὅσα γράφετε στήν ἐπιστολή σας πού δημοσιεύτηκε στο φύλλο 1844 στή σελίδα 7, τῆς 10ης Σεπτεμβρίου 2010, δέν ἰσχύουν. Ἀποταθήκαμε σέ καθηγητή τοῦ Πανεπιστημίου τῆς πληροφορικῆς, ὁ ὁποῖος ὑπεύθυνα μᾶς ἐνημέρωσε γιά τήν ἑρμηνεία τῶν www.
4. Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» θά μᾶς ἐπιβληθεῖ διά νόμου, θά πληρώσουμε 5€ καί θά ὑπογράψουμε γιά την παραλαβή της. Πλέον αὐτό πού μᾶς ἔχει ἀπομείνει σάν προσωπική μας ἐπιλογή εἶναι νά ποῦμε τό ναί καί, ὄχι τό ὄχι, καί νά πληρώσουμε μάλιστα καί νά ὑπογράψουμε.
Κατά μείζονα λόγῳ λοιπόν δεν ἐπιθυμοῦμε νά ἔχουμε ὡς ταυτότητα, ὡς τό κυριότερο προσωπικό ἔγγραφο, τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Δέν θά εἶναι πιά μόνο ἔγγραφο πού θά μᾶς ταυτοποιεῖ, ἀλλά σύστημα πού σέ δευτερόλεπτα χρόνου θα γνωστοποιεῖ ὁλόκληρο τό προφίλ μας στόν ὁποιονδήποτε διακριτικό ἤ ἀδιάκριτο χρήστη, πού θά ἔχει τη δυνατότητα πρόσβασης στή κάρτα μας.
Καί ἐφόσον πλέον ὁ πολίτης – ἐννοοῦμε ἰδιαίτερα τόν ἕλληνα πολίτη – θεωρεῖται καί ἀντιμετωπίζεται ἀπό τώρα ὡς ἐχθρός τοῦ κράτους, φανταστεῖτε τί θά συμβεῖ στη ζωή τοῦ καθενός μας, τί ἐμπόδια καί δυσκολίες ἀνυπέρβλητες θα ἀντιμετωπίζει, ὅταν ὁποισδήποτε ἁρμόδιος ἤ μή θά ἔχει, ἄν ὄχι εὔκολη, πάντως πρόσβαση στά εὐαίσθητα δεδομένα μας, πού θά εἶναι κατά χιλιάδες καταχωρημένα στο ὑπερσύγχρονο μικροτσίπ.
Ὅλες οἱ δημόσιες ὑπηρεσίες και οἱ μεγάλοι ἰδιωτικοί φορεῖς, τράπεζες, ἐπιχειρήσεις κτλ., θά εἶναι ἐφοδιασμένοι μέ τά κατάλληλα ψηφιακά μηχανήματα πού θά διαγιγνώσκουν τό προφίλ μας, θά προσθέτουν ἤ θά ἀφαιροῦν προσωπικά δεδομένα. Ὁ ἁπλός πολίτης πού σταδιακά θά καθίσταται ὅλο καί πιο φτωχός καί ἀνήμπορος, μᾶλλον δέν θά καταφέρει νά ἔχει, νά χειρίζεται καί νά μαθαίνει τά προστιθέμενα ἤ ἀφαιρούμενα ἑκάστοτε προσωπικά του δεδομένα.
Ἑπομένως, ἀφοῦ ἡ Κάρτα του Πολίτη θά εἶναι ἕνα μικρό μέν, ἀλλά μέ πολύ μεγάλη χωρητικότητα κομπιουτεράκι, ἀσφαλῶς θα εἶναι on line συνδεδεμένο μέ ὁλόκληρη τήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση, πού προσδοκᾷ ἤ ἐπιθυμεῖ, ἤ διαπραγματεύεται ὁ πρωθυπουργός μας νά γίνει καί παγκόσμια.
Ἐφόσον οἱ ὑπολογιστές ἀνά την οἰκουμένη λειτουργοῦν on line και λειτουργοῦν μέ τό 666 καί τά ἀτομικά μας τσιπάκια κομπιουτεράκια θά ἔχουν ρυθμισθεῖ γιά νά ἀνοίγουν, νά λειτουργοῦν καί νά διασυνδέονται on line μέ ὅλο τό σύστημα τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης, ὥστε νά εἶναι καί αὐτά λειτουργικά.
Ὅλα τά προϊόντα πού ἀγοράζαμε μέχρι σήμερα εἶχαν πάνω τους τό bar code μέ τό 666 πρᾶγμα πού ἔγινε ἀνεκτό ἀπό τήν κοινή συνείδηση τῶν πιστῶν ἤ διότι δέν γνώριζαν ἀρχῆθεν τήν ψηφιακή γλῶσσα – ὅλοι μας δέν γνωρίζαμε τίποτα ἀπʼ αὐτά – ἤ δέν δίναμε σημασία ὡς ἐπί μέρους σφραγίσματα. Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ὅμως καί τήν ἐκμάθηση τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας γίναμε πιο εὐαίσθητοι καί κατανοοῦμε πιά, ποιό εἶναι τό μερικό καί ποιό ἁπλοϊκό καί ποιό εἶναι τό γενικό καί ἐπικίνδυνο.
Ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη δίνει τή δυνατότητα νά ἔχει πρόσβαση ὁ πολίτης σέ ὁλόκληρη τήν καθημερινή τρέχουσα ἐνδοκοσμική ζωή, κίνηση καί δραστηριότητα. Ἐάν δεν τήν ἔχει ὁ πολίτης, ἀποκλείεται ἀπό ὁλόκληρο τό φάσμα τῆς ζωῆς.
Ὁ πειράζων Διάβολος εἶχε το θράσος καί τήν ἀνοησία μαζί νά πεῖ στόν Κύριο: «Δώσω σοι πάντα, ἐάν πεσών προσκυνήσῃς μοι». Τό αὐτό ἑτοιμάζει σέ κάθε ἄνθρωπο, πιστό καί μή. Μπές μέσα στήν ἠλεκτρονική φυλακή, καί θά ἔχεις τά πάντα. Μποροῦμε νά τόν ἐμπιστευθοῦμε;
Τελειώνοντας πρέπει νά ξεκαθαρίσουμε τά πράγματα μέσα μας. Αὐτό πού ζητάει ἀπό ἐμᾶς ἡ Νέα Ἐποχή, εἶναι ἡ προσωπική μας ὁλοκληρωτική συγκατάθεση μέ την ὑπογραφή μας καί μέ τή συμβολική πληρωμή τῶν 5€.
Ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις
Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος
ἐφημέριος Ἱ. Ν. Κοιμήσεως
Θεοτόκου Ἀμαρουσίου
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 10και17/9/2010
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΙΑΡΤΟ

Η ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
Πρὸς
Τὰ παιδιὰ τῶν Λυκείων τῶν Μεσογείων και τῆς Λαυρεωτικῆς
ΘΕΜΑ: «Ἔναρξη σχολικοῦ ἔτους 2010-2011»
Ἀγαπητά μας παιδιά…
Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μὲ πρόοδο στὸν ἀγῶνα τῆς μόρφωσής σας καὶ ὄμορφες ἐμπειρίες σχολικῆς ζωῆς!
Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο ὁλοκληρώθηκε ὁ ἁγιασμός. Ἦλθε ὁ ἱερέας, ἰδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικὰ λόγια ποὺ λίγοι τὰ κατάλαβαν, ἔκανε κάποιες κινήσεις στοὺς περισσότερους ἀκατανόητες καὶ τέλειωσε. Ὅλο αὐτὸ μοιάζει μὲ κατάλοιπο ἄλλων παλαιότερων ἐποχῶν. Οἱ πολιτικοί μας δὲν τὸ πιστεύουν, ἀλλὰ διστάζουν νὰ τὸ καταργήσουν. Ἐσᾶς δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει, γιατὶ σὲ λίγο θὰ τελειώσει καὶ μετὰ τοῦ χρόνου πάλι. Κάποιες Ἀνεξάρτητες Ἀρχὲς ἀντιδροῦν, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἄκαρπα. Κανεὶς δὲν τὸ καταλαβαίνει ὅπως γίνεται. Οὔτε καὶ ἡ Ἐκκλησία. Ἁπλᾶ, αὐτὴ τὸ…
…δέχεται ὡς κεκτημένο δικαίωμά της ποὺ δὲν θὰ ἤθελε νὰ τὸ χάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰ συντηροῦμε στὴν οὐσία νὰ ἐξευτελίζουμε κάτι ἱερό, ποὺ ὅμως εἴτε δὲν καταλαβαίνουμε εἴτε δὲν θέλουμε εἴτε δὲν σεβόμαστε. Σκέφθηκα λοιπόν, ἔτσι ποὺ καταντήσαμε τὸν ἁγιασμό, φέτος νὰ μὴν τὸν κάνουμε. Νὰ πῶ στοὺς Ἱερεῖς νὰ καθήσουν στοὺς Ναοὺς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ προσευχηθοῦν γιὰ σᾶς. Ἴσως ἔτσι ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἄκουγε περισσότερο. Ὑποχώρησα, πρῶτον γιατὶ κάποιοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ τὸ δεχθοῦν καὶ δὲν θέλησα ὡς Ἐπίσκοπος νὰ τοὺς λυπήσω, καὶ δεύτερον γιατὶ πρὶν τὸ κάνω ἔπρεπε νὰ σᾶς εἰδοποιήσω.
Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔβαλαν αὐτοὺς τοὺς ἁγιασμοὺς στὴ ζωή μας τὸ πίστευαν. Πίστευαν ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια χρειάζεται καὶ ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πίστευαν στὸν Θεό. Εἶχαν σχέση ζωντανὴ μαζί Του. Τὸν ἤθελαν στὴ ζωή τους ὡς ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει. Ἤθελαν ὅλα νὰ τὰ ἀρχίζουν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶναι ἔτσι, φυσικὰ νὰ γίνεται ὁ ἁγιασμός. Θὰ εἶναι ἡ πιὸ σημαντικὴ στιγμὴ τῆς χρονιᾶς.
Σήμερα ὅμως Τὸν ξεχάσαμε τὸν Θεὸ καὶ ἁπλᾶ Τὸν διατηροῦμε γιὰ νὰ Τὸν ἀμφισβητοῦμε, νὰ Τὸν εἰρωνευόμαστε ἢ δυστυχῶς καὶ νὰ Τὸν βρίζουμε. Καὶ νά ποῦ φτάσαμε! Νὰ μὴν θέλουμε οὔτε τὰ σύμβολά Του. Καὶ νά ποῦ καταντήσαμε! Χωρὶς Αὐτόν, ἡ ζωή μας νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ κρίση, ἀδιέξοδα, σύγχυση, αὐτοκαταστροφικότητα, βία καὶ παραλογισμό.
Στὸ σχολεῖο ποὺ ἔρχεστε μπορεῖ νὰ γεμίσουν τὰ κεφάλια σας μὲ πληροφορίες ποὺ οι περισσότερες νὰ μὴν χρειάζονται∙ μὲ γλῶσσες ποὺ δὲν εἶναι δικές μας∙ μὲ ἱστορία ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινή∙ μὲ θρησκευτικὰ ποὺ δὲν πείθουν. Νὰ σᾶς δώσουν βαθμοὺς χωρὶς ἀντίκρυσμα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τελικὰ χρειάζεστε εἶναι ἀξίες γιὰ νὰ πλημμυρίσουν τὴν καρδιά σας. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸ δίνει ἡ ἐποχή.
Ἡ κατάσταση στὸν τόπο μας εἶναι σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι πρέπει νὰ γίνει ἄμεσα. Καὶ ἡ ἀλλαγὴ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Ἂς ξεσηκωθοῦμε ὅλοι. Δάσκαλοι, γονεῖς καὶ παιδιὰ ἀρνηθεῖτε τὸ ψέμμα καὶ πολεμῆστε το σὰν τὸν μεγαλύτερο ἐχθρό. Χτυπῆστε τὴ μετριότητα, τὸν συμβιβασμὸ καὶ τὴ μιζέρια σὰν τὴν χειρότερη ἀρρώστια. Μᾶς κοροϊδεύει τὸ σύστημα, ποὺ αὐτὸ ὑπαίτιο γιὰ ὅλα, μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό. Διεκδικῆστε τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία σας μὲ ὅποιο κόστος. Ξαναφέρτε τὴν ἱστορία καὶ παράδοσή μας, τὴ γλῶσσα καὶ τὰ ἤθη μας στὴ ζωή σας. Ἀγωνιστεῖτε γιὰ κοινωνία μὲ εἰλικρίνεια, ἡρωισμό, καθαρότητα καὶ ἐξυπνάδα. Ἀπαιτῆστε πολιτικοὺς ποὺ νὰ ἀγαποῦν τὸν τόπο περισσότερο ἀπὸ τὰ στενὰ μυαλὰ καὶ συμφέροντά τους, ποὺ νὰ σέβονται τὴν ἱστορία περισσότερο ἀπὸ ὅσο προσδοκοῦν τὴν ψῆφο, ποὺ νὰ πονοῦν γιὰ τὸ κατάντημά μας περισσότερο ἀπ’ ὅσο ὑποτάσσονται στὶς ξένες σκοπιμότητες. Ἀξιῶστε Ἐκκλησία ὄχι μὲ ἀδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκροὺς συμβολισμούς καὶ πομπώδεις τελετουργίες, ὄχι Νομικὸ Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου μὲ δικαιώματα, περιουσίες καὶ διεκδικήσεις, ἀλλὰ Ἐκκλησία μὲ πονεμένο προφητικὸ λόγο, μὲ αὐθεντικὴ πίστη, μὲ θυσιαστικὴ μαρτυρία καὶ ἅγια ζωή∙ Ἐκκλησία ποὺ νὰ ἐμπνέει καὶ νὰ ἔχει πρόταση ζωῆς. Τότε θὰ βρεῖτε τὸν Θεὸ ὁλοζώντανο μέσα σας. Τότε ὁ ἁγιασμὸς δὲν θὰ επιβάλλεται μὲ ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀλλὰ θὰ ἀποτελεῖ δικό σας αἴτημα. Τότε τὸ σχολεῖο θὰ ξαναγίνει ἡ ἐλπίδα τῆς ἐθνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐπιβίωσής μας. Τότε ἡ νέα χρονιὰ θὰ εἶναι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. Σᾶς τὸ εὔχομαι μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά.
Ὁ Θεὸς μαζί σας, ἀγαπητά μας παιδιά.
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ ὅλη μου τὴν ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ…
Πάντως απο τα συνολικά έσοδα της Αρχιεπισκοπής το 1/3 και συγκριμένα κονδύλι 1.264.000 ευρώ προορίζετια για το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας.