ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ – Ο ΤΣΟΧΑΤΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΗΣ

Ο Τσοχατζής

Ο τσοχατζής είναι ο κατασκευαστής της τσόχας. Τσοχατζόπουλο είναι το παιδί του τσοχατζή. Ο τσοχατζής λοιπόν ήταν ο κατασκευαστής, ο εργάτης, ο έμπορος της τσόχας. Η τσόχα είναι ύφασμα ή σχοινί από τρίχες γίδας ή τράγου. Από τις τρίχες, αυτές έχουμε γράψει και αλλού, με ειδική κατεργασία, φάρμακο, ζέσταμα κάνουν τα πιλήματα που είναι η πρώτη ύλη για την κατασκευή των καπέλων που οι αμερικάνοι ή εμείς λέγαμε ρεπούμπλικες. Οι τσαντίλες των λειτρουβιών, το σαμαροσκούτι ήταν από τσόχα, οι κάπες των βοσκών το ίδιο. Τα μαθητικά και στρατιωτικά πιλήκια ήταν και αυτά τσόχινα.

Γιά να γίνει η τσόχα χρειάζεται επεξεργασία του μαλλιού.Θέλει πλύσιμο, χτένισμα, κούρεμα και τοποθέτηση σε βάση που να είναι ισοπαχές όταν βγεί σε όλα τα μέρη. Ψεκάζεται με φάρμακο, ζεσταίνεται και πιέζεται σε ειδικό φούρνο, ούτως ώστε όλες οι τρίχες να γίνουν ένα  σώμα. Από εκεί και πέρα παίρνει το σχήμα του καλουπιού…

 Ο Κατεδαφιστής

Ο κατεδαφιστής ήταν επαγγελματίας που είχε προσωπικό και ανελάμβανε το γκρέμισμα των κατεδαφιστέων κτηρίων. Ο κατεδαφιστής έπρεπε να έχει γνώσεις στήριξης και αντιστήριξης. Η κάθε οικοδομή είχε την ιδιεταιρότητά της.Αν ακουμπούσε σε διπλανά,αν ήταν ήδη επικίνδυνη και πως ήταν κτισμένη. Οι εργάτες έβγαζαν ότι είχε εμπορική αξία και το αφεντικό μπορούσε να το πουλήσει.Εβαζαν μιά ταμπέλα που έγραφε. «Πωλούνται άπαντα τα υπιλκατεδαφίσεως». Ετσι μπορούσαν να πουληθούν τα παράθυρα και οι πόρτες, τα σιδερικά παντός είδους, τα φουρούσια από τα μπαλκόνια. τα πατώματα, τα δοκάρια, οι γωνίες, τα αγκωνάρια, τα κεραμίδια και ότι άλλο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πάλι.

Ετσι ότι απέμενε ήταν για κατεδάφισμα και για πέταγμα. Οι εργάτες ξεκινούσαν από ψηλά και σιγά-σιγά κατέβαιναν πρός το έδαφος. Η σκόνη και οι πέτρες που κατρακυλούσαν ήταν οι μεγαλύτεροι εχθροί. Εβγαζαν τα μπάζα με τα καροτσάκια και τα ζεμπίλια. Τα φόρτωναν σε κάρα και τα πήγαιναν στις χωματερές.

Τώρα όλα είναι πιό εύκολα γιατί υπάρχουν τα μηχανήματα που αντικαθιστούν όλους τους εργάτες. Εάν το κτήριο ήταν από τσιμέντο και σίδερο χρησιμοποιούσαν γερανό με βραχίονα που κρεμούσαν μια πολύ βαριά σιδερένεια μπάλα. Το μηχάνημα από ψηλά τραβούσε μιά πολύ βαριά σιδερένια  μπάλα και την απελευθέρωνε. Εκείνη με μιά μεγάλη αιώρηση χτυπούσε τον τοίχο και έτσι ο τοίχος κρεμιζόταν πιό εύκολα.

Τα χώματα από ψηλά διοχετεύονται απ’;ευθείας μέσω σωληνώσεων στα φορτηγά αυτοκίνητα.
Υπάρχουν οι γερανοί και τα ανυψωτικά μηχανήματα που σε κρατάνε σε απόσταση ασφαλείας και μακρυά από τον κίνδυνο. Οι κατεδαφήσεις γίνονται με νέες τεχνικές που δεν θέλουν παρά ελάχιστα δευτερόλεπτα να εξαφανίσουν ακόμη και τα πιό μεγάλα κτήρια. Βάζουν δυναμίτες σε καίρια σημεία και από απόσταση ασφαλείας πυροδοτούν τους μηχανισμούς. Ετσι το κτήριο που είναι δεμένο με συρματόσχοινα κατεδαφίζεται όλο ακαριαία και τα μπάζα συγκεντρώνονται στο εσωτερικό του.

Μετά σειρά έχουν τα σκαπτικά και φορτωτικά μηχανήματα και τα φορτηγά για απομάκρυνση των μπάζων. Στο χώρο που πριν ήταν κτήριο σε δυό ημέρες μπορείς να δείς γήπεδο έτοιμο για πάρκιν αυτοκινήτων.

Οι κασμάδες, τα φτυάρια, ο ιδρώτας και οι κίνδυνοι εξαφανίστηκαν. Για σκεφθείτε τον μετροπόντικα. Σκάπτει υπόγειο τούνελ πετώντας τα χώματα έξω σε λίγο χρόνο. Πρώτα θα χρειάζονταν πολλά χρόνια, πολλοί εργάτες με τα ζεμπίλια, τραινογραμμές και ένα σωρό άλλα πράγματα.

Εκείνοι που έβγαζαν το ψωμί τους σαν κουβαλητές έγιναν οδηγοί και επιχειρηματίες.

laografos.pblogs.gr