ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ BBC

Τηλεοπτικά συνεργεία του BBC που βρίσκονταν στην Ανταρκτική για το ντοκιμαντέρ «Miracles of Evolution» κατάφεραν να αποθανατίσουν τους πιγκουίνους Adelie να πετάνε!

Είδηση σοκ!!Ένας δήμος η Βοιωτία ,έδρα η Αλίαρτος!!!

Δημοσιεύουμε με απόλυτη βεβαιότητα και μετά από διασταύρωση με αρμόδιο παράγοντα του Υπ.εσωτερικών,που συμμετέχει στην λήψη αποφάσεων, την ακόλουθη είδηση.

Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργού που έχει και την σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού,αναμένεται αμέσως μετά το πάσχα να ανακοινωθεί η χωροταξική διαμόρφωση του Καλλικράτη που για την Βοιωτία προβλέπει έναν Δήμο με έδρα την Αλίαρτο.

Στην λήψη αυτής της απόφασης σημαντικό ρόλο έπαιξε η γεωμορφολογία του νομού καθώς και η γεωγραφική θέση της Αλιάρτου στο κέντρο του,βαρύνοντα ρόλο έπαιξε δε,η τεράστια ακίνητη περιουσία του δήμου ,που σύμφωνα με την πηγή μας είναι σε θέση ,εφόσον κινηθεί,να αποδώσει σημαντικά ωφέλη στον νεοσύστατο δήμο.Δεν πρέπει να παραβλέψουμε ,σύμφωνα με την πηγή μας, και τις συντονισμένες προσπάθειες της τοπικής κοινωνίας ,που με ακλόνητα επιχειρήματα οδήγησε τις εξελίξεις.Οι πρώτες αντιδράσεις υπήρξαν θετικές,Θήβα και Λιβαδειά συμφώνησαν ασμένως.Σε τελευταία επικοινωνία, πριν από λίγο, ο άνθρωπός μας στο υπουργείο, μας έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Εύχομαι στους δημότες Αλιάρτου Καλό Πάσχα και Καλό Μήνα,υγεία και ευτυχία και για τα υπόλοιπα έχουσιν γνώσην οι φύλακες»   

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Γεγονότα

1792: Η ολλανδή Έτα Παλμ, μία από τις πρώτες φεμινίστριες, απαιτεί το δικαίωμα της γυναίκας στο διαζύγιο.

1912: Ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας καταρρίπτει το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος άνευ φοράς, με 3 μέτρα και 47 εκατοστά, κατά τη διάρκεια του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος που διεξάγεται στο Παναθηναϊκό στάδιο.

1924: Ο Αδόλφος Χίτλερ καταδικάζεται σε 5 χρόνια φυλάκισης για τη συμμετοχή του στο αποκληθέν «Πραξικόπημα της Μπυραρίας». Θα παραμείνει στη φυλακή μόνο για 9 μήνες.

1929: Κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η μικρού μήκους ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ «Ένας ανδαλουσιανός σκύλος», σε σενάριο Σαλβαδόρ Νταλί, που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του σουρεαλισμού στο χώρο της 7ης τέχνης…
 

1955: Στην Κύπρο, η ΕΟΚΑ ξεκινάει τον ένοπλο αγώνα ενάντια στην αγγλική κυριαρχία.

1957: Πρωταπριλιάτικη φάρσα στην Αγγλία που άφησε εποχή. Ο παρουσιαστής ειδήσεων του BBC Ρίτσαρντ Ντίμπλεμπι παρουσιάζει οπτικοποιημένο ρεπορτάζ για την ανοιξιάτική συγκομιδή σπαγγέτι στην Ιταλία και γίνεται πιστευτός.

Γεννήσεις

1815: Ότο φον Μπίσμαρκ, γερμανός πολιτικός που ένωσε τη Γερμανία και διετέλεσε καγκελάριός της για 24 χρόνια. [θαν. 30/7/1898]

1902: Μαρία Πολυδούρη, ποιήτρια από την Καλαμάτα, γνωστή και από το δεσμό της με τον ομότεχνό της Κώστα Καρυωτάκη. [θαν. 29/4/1930]

1913: Μέμος Μακρής, διακεκριμένος έλληνας γλύπτης. [θαν. 26/5/1993]

Θάνατοι

1917: Σκοτ Τζόπλιν, ο αποκαλούμενος και «βασιλιάς του Ragtime», μαύρος αμερικανός συνθέτης. [γεν. 24/11/1868]

2006: Χρύσα Ρωμανού, κορυφαία εικαστική καλλιτέχνις της γενιάς του ’60 και από τους σημαντικότερους εκφραστές του εικαστικού μοντερνισμού στη χώρα μας. [γεν. 1931]

2006: Μαρίκα Μπότση – Τσαπαλίρα, πρώην δήμαρχος Αμαλιάδας και πρώτη γυναίκα δήμαρχος στην Ελλάδα, αδελφή του Νάσου Μπότση, εκδότη των εφημερίδων «Ακρόπολις» και «Απογευματινή». [γεν. 1904]

sansimera.gr

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΔΕΛΤΙΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ 31ης ΜΑΡΤΙΟΥ

ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΗΓΕΤΗΣ;

Ο Σημίτης με την Δάφνη περίμεναν ν’ ανάψει το πράσινο ανθρωπάκι για να περάσουν απέναντι την Πατριάρχου Ιωακείμ, ο ήλιος έλαμπε, κι εγώ καθόμουν με δικούς μου ανθρώπους και κουβεντιάζαμε στο “Top’s”, Παρασκευή μεσημεράκι. Αυτή η εικόνα, του Σημίτη με την Δάφνη στην Πατριάρχου Ιωακείμ να περιμένουνε το πράσινο κουβεντιάζοντας (γελαστοί) μεταξύ τους και με τους δύο φρουρούς που τούς «προστάτευαν» (λες και διέσχιζαν εχθρική πολεμική ζώνη η περιοχή υψηλού κινδύνου), είναι η φλασιά που περίμενα μέρες…

 

Με αυτή την εικόνα, αυτόματα, είναι σαν να τραβάω τα δυό χαρτιά που ελευθερώνουν την κολλημένη μου πασιέντζα: Ενας ρήγας κούπα και, καπάκι, ένας βαλές σπαθί. Τι έγινε με τον Σημίτη; Τι έχουμε εναντίον του; Γιατί εξαφανίστηκε έτσι ξαφνικά απ’ το τοπίο και δεν τον κουβεντιάζουμε καν, αυτόν που κυβέρνησε την Ελλάδα για εννιά σχεδόν χρόνια, τα πιό πλούσια, τα πιό χλιδάτα, αυτά με τα ακατάσχετα χρηματιστήρια και την περιβόητη «ελεύθερη οικονομία», τα δάνεια, τις κάρτες, τα Cayenne και τους πισινόκηπους, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την Γιάννα Αγγελοπούλου, τα διακοποδάνεια, την ΟΝΕ, τα πανάκριβα σκάφη στο Ιόνιο και το Αιγαίο, τη σεμνή τελετή με το κλαδί της ελιάς, τα δισεκατομμύρια δανεικά ευρώ στα παραφουσκωμένα πορτοφόλια, τούς αστακούς στο Φισκάρδο, τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και τούς χιλιάδες νέους ενθουσιώδεις εθελοντές ενός ευοίωνου μέλλοντος, την Ελλάδα που είχε ξαφνικά αναστηθεί και έλαμπε, «ηγέτης» πια των Βαλκανίων και «εργοδότης» των φτωχών μεταναστών που την κατέκλυζαν γεμάτοι ελπίδες;

Και ο Καραμανλής, πεντέμισι χρόνια πρωθυπουργός, γιατί σιωπά με τόση επιμονή; Γιατί δεν τολμά να ανοίξει το στόμα του και να απαντήσει στούς επικριτές του, να μας εξηγήσει τι έγινε, σε μας τουλάχιστον, τους φίλους και ψηφοφόρους του που τον στηρίξαμε με χίλια; Πώς μας αφήνει ακάλυπτους και χωρίς επιχειρήματα;  Γιατί δεν δίνει μια έντιμη ζωντανή συνέντευξη σε κάποιο ΜΜΕ, και στο internet ακόμα αν δεν τον «παίζουν» οι ιδιοκτήτες της ενημέρωσης ή δεν τους εμπιστεύεται, να εξηγήσει στον ελληνικό λαό, τον μαλάκα ελληνικό λαό (με πρώτο εμένα) που τον ψήφισε επι τρείς συνεχείς φορές τι τελοσπάντων συνέβη και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, με τον γκρεμό μπροστά μας και πίσω μας το ρέμα; Τι στην ευχή της Παναγίας κρύβουν και τι φοβούνται τόσο πολύ αυτοί οι δύο άνδρες που κυβέρνησαν την Ελλάδα επι 14 ολόκληρα χρόνια «μεγαλοπρεπώς» και χωρίς να δίνουνε λογαριασμό σε κανέναν – και την παρέδωσαν στον Γιώργο Παπανδρέου (και σε όλους εμάς τους υπόλοιπους) σ’ αυτή την άθλια, αξιοθρήνητη, σχεδόν μη αναστρέψιμη, κατάντια;

Λυπάμαι, δεν μ’ αρέσει να σκέφτομαι έτσι, αλλά πολύ φοβάμαι οτι αυτοί οι δύο κύριοι, αν δεν είναι συνειδητά συνεργοί σε ένα προμελετημένο και αγριευτικά ψυχρό εθνικό ξεπούλημα – κάτι που δεν θέλω να πιστέψω – είναι τουλάχιστον δειλοί και ανίκανοι, yes-men και βολεψάκηδες, ριψάσπιδες και ανίκανοι. Παραλάβανε μιαν Ελλάδα ελεύθερη, μετά απο δεκαετίες σκληρών αγώνων και ποταμών αίματος, και, μέ μια πάσα στον σημερινό πρωθυπουργό, παραδίδουν αύριο-μεθαύριο στο έλεος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ένα κράτος ταπεινωμένο, άφραγκο και χρεωκοπημένο.

Πάντα νόμιζα οτι έφταιγε ο Ανδρέας Παπανδρέου για όλα τα δεινά του τόπου απο την μεταπολίτευση και μετά. Και συνειδητοποιώ σήμερα οτι ο Ανδρέας ήταν ο τελευταίος Ελληνας που κράτησε το τιμόνι αυτής της χώρα : Ο τελευταίος Ελληνας ηγέτης. Τον ακολούθησαν δυό «Ευρωπαίοι υπάλληλοι», ο Σημίτης και ο Κώστας Καραμανλής, που δέχτηκαν να συμμορφωθούν με όλες τις υποδείξεις, άσχετα αν αυτές εξυπηρετούσαν το μακροπρόθεσμο  συμφέρον της μικρής, αλλά αγαπημένης μας πατρίδας, της Ελλάδας μας. Και με την πρόθυμη συνεργασία των ιδίων, του μεγάλου κεφαλαίου, των τραπεζών, των μαφιόζων, των απατεώνων, των ΜΜΕ μεγάλης εμβέλειας, των Εθνικών μας εκβιαστών και των στενών συνεργατών τους στις διάφορες θέσεις-κλειδιά εδώ και στις Βρυξέλλες και, πάνω απ’ όλα του «πολιτικού συστήματος» και της ομερτά που το κρατάει καλά προστατευμένο,  άρχισε το συστηματικό πια, ξεπούλημα.

Μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο και, νάτο, ολοκληρώνεται σήμερα, αύριο, την 26η Μαρτίου, άντε τον Απρίλη τον ξανθό, ή τον Μάη τον μυρωδάτο. Οι ενημερωμένοι και οι διορατικοί βγήκαν καθαροί και πάρα πολύ πιο πλούσιοι απο την εθνική αυτή προδοσία. Οι υπόλοιποι έχουμε δύο επιλογές : Η θα αποδεχθούμε τα γεγονότα ως έχουν και θα προσπαθήσουμε να επιβιώσουμε κάνοντας την πάπια, ή θα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και θα διεκδικήσουμε το δίκηο μας.

Η δεύτερη επιλογή είναι, όπως ήταν πάντα, από την αρχή της Ιστορίας, πάρα πολύ δύσκολη. Θέλει θυσίες και αυταπάρνηση, «καθαρόν νούν, σώφρονα λογισμόν και καρδίαν νήφουσαν», ψυχραιμία, αίσθηση Ιστορίας, πολλή δύναμη, υπομονή και πίστη. «Πίστη» δεν εννοώ βέβαια στην Εκκλησία της Ελλάδος, το Βατικανό, τούς Ευαγγελιστές, το Πατριαρχείο ή το Ισλάμ. Εννοώ πίστη στην δυνατότητα ανατροπής του γενικά αποδεκτού ως «αναπόφευκτου» – δηλαδή πίστη στην Ανάσταση και ο,τι σημαίνει αυτή για τον καθένα μας, αλλά και για την τύχη της σύγχρονης Ελλάδας.

Για να το καταφέρει κανείς αυτό, να ενδυναμώσει την πίστη του, πρέπει πρώτα να παραδεχτεί τα λάθη του και να ζητήσει συγγνώμη. Προσωπικά το κάνω με μεγάλη καθυστέρηση αλλά το κάνω : Λυπάμαι πραγματικά για ό,τι έχω πεί και έχω γράψει για τον Ανδρέα Γεωργίου Παπανδρέου. Μπορεί να είχε, σαν άνθρωπος, μεγάλα ελαττώματα (και μεγάλα προτερήματα επίσης), αγαπούσε όμως αυτόν τον τόπο και ηταν υπερήφανος που ήταν Ελληνας. Ο Σημίτης θα προτιμούσε σίγουρα να ήταν Γερμανός και ο Κώστας Καραμανλής δεν ξέρω, δεν καταφέρνω να κατανοήσω τι σκέφτεται και σε ποιον Θεό πιστεύει. Είχε αποφασιστεί πάντως απο την οικογένεια του (και ερήμην του)  να γίνει κάποτε Πρωθυπουργός και, με μισή καρδιά νομίζω, έγινε – ο χειρότερος Πρωθυπουργός που γνωρίσαμε εμείς οι ζωντανοί.

Είχα πολύ μεγάλο άδικο λοιπόν για τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο φανατισμός, η
χειρότερη μορφή τύφλωσης, μου απαγόρευε να δω το εμφανές, αυτό δηλαδή που έγραψα ήδη παραπάνω: Ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν, μέχρι σήμερα ο τελευταίος Ελληνας ηγέτης. Και λέω «μέχρι σήμερα» γιατι, αν θέλω να είμαι δίκαιος, πρέπει να αφήσω ανοιχτό το ενδεχόμενο ο πρωτότοκος γυιός του να αποδείξει το αντίθετο: Ότι δηλαδή, όχι, ο πατέρας του δεν ήταν «ο τελευταίος Ελληνας ηγέτης» -όπως λέω εγώ – και οτι απλώς, απο τον θάνατό του μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, μεσολάβησαν ανίκανες, αν όχι προδοτικές ηγεσίες. Και εύχομαι με όλη μου την καρδιά να τα καταφέρει και να τιμήσει έτσι την μνήμη του πατέρα του και του παππού του, βρίσκοντας λύσεις ρεαλιστικές για την διάσωση της Ελλάδας που ο Σημίτης και ο Κώστας Καραμανλής ή την πουλήσανε ή απλώς δεν τούς ενδιέφερε η τύχη της.

του Άρη Δαβαράκη

protagon.gr

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ 15χρονου ΑΦΓΑΝΟΥ: "ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ"

«Θέλω να ζητήσω από τον περήφανο λαό των Ελλήνων, την Ελληνική Αστυνομία, τον κ. Παπανδρέου και την κυβέρνησή του να βρουν και να συλλάβουν τους δολοφόνους του παιδιού μου. Θέλω να ξέρω ότι μια μέρα θα δικαστούν.
Αυτοί που σκότωσαν τον Χαμί δεν δολοφόνησαν απλά τον γιο μου. Στο πρόσωπό του σκότωσαν τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζωθήκαμε για να βρούμε αλλού μια καλύτερη ζωή»…

Μεσημέρι Τρίτης έξω από το δωμάτιο 602 του Ερυθρού Σταυρού ο Μοχάμεντ Νατζάφι μόλις έχει μιλήσει με τη 45χρονη γυναίκα του Ζάχρα για τα ελάχιστα λεπτά που άλλαξαν για πάντα τη ζωή της οικογένειάς του. Η τραγική μάνα διηγείται ξανά και ξανά τη στιγμή που η 11χρονη Φερστέ βρήκε τη μαύρη πάνινη τσάντα και, χαρούμενη που βρήκε κάτι πολύτιμο, φώναξε τον 15χρονο αδελφό της Χαμί να τη βοηθήσει να την κουβαλήσουν. Το πώς ο Χαμί άνοιξε την τσάντα, τον θόρυβο που ακούστηκε όπως οι βόμβες που έσκαγαν κοντά στο σπίτι τους στο Γκάζνι, ύστερα το σκοτάδι, οι κραυγές από ξένους ανθρώπους και τα δύο παιδιά αιμόφυρτα.

«Με πονάει το ότι δεν ήμουν εκεί. Ίσως η βόμβα να σκότωνε εμένα και να γλίτωνε το παιδί μου. Ίσως πάλι να καταλάβαινα τι ήταν μέσα στην τσάντα και να γλίτωνα το κακό» λέει στα «ΝΕΑ» ο Μοχάμεντ Νατζάφι.

Στο Αφγανιστάν ήταν διευθυντής δύο δημοτικών σχολείων στο Γκάζνι, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά της Καμπούλ, κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν. «Ακολούθησα την οικογενειακή μας παράδοση. Έγινα δάσκαλος όπως ο πατέρας μου που έφτιαξε τα δύο αυτά σχολεία. Οι Ταλιμπάν όμως δεν θέλουν την εκπαίδευση κι εγώ δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά μου και ακόμη περισσότερο τις κόρες μου χωρίς εκπαίδευση. Όταν ήρθαν οι Αμερικανοί πιστέψαμε πως είχαμε τελειώσει με τους Ταλιμπάν. Τον τελευταίο καιρό όμως απέκτησαν και πάλι δύναμη και η ζωή έγινε και πάλι εφιάλτης».

Δύο από τα κορίτσια της οικογένειας βρέθηκαν στο Ιράν με τη βοήθεια συγγενών, ένα άλλο στην Αυστραλία για να γλιτώσουν από την καταπίεση των Ταλιμπάν. Η οικογένεια Νατζάφι πούλησε όλα της τα υπάρχοντα και βρήκε μέσω Πακιστάν τους δουλεμπόρους που θα τη μετέφεραν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.

«Από τον πατέρα μου είχα μάθει πολλά για την ελληνική ιστορία και κυρίως για τον Μέγα Αλέξανδρο που στο Αφγανιστάν το όνομά του είναι πολύ σημαντικό. Όταν μαζέψαμε τα λεφτά είπα στην οικογένειά μου πως θα πάμε να μείνουμε στην Ελλάδα. Ήθελα τα παιδιά μου να μάθουν τη γλώσσα και να ζήσουμε σε μια χώρα που θαυμάζαμε για τον πολιτισμό της. Δυστυχώς αφήσαμε πίσω μας τις βόμβες πιστεύοντας πως είχαμε σωθεί, αλλά ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Αθήνα».

Ακόμη και τώρα που μέσω του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δίνεται στην οικογένεια η δυνατότητα να ταξιδέψει σε όποια χώρα επιθυμεί, ο Μοχάμεντ Νατζάφι δηλώνει πως θα παραμείνει στην Ελλάδα. «Μόνο που αυτή τη φορά θα έχω έναν λόγο παραπάνω, αφού εδώ θα είναι θαμμένος ο γιος μου».

Η Οδύσσεια
Η οικογένεια Νατζάφι ύ στερα από ταξίδι δύο μηνών πέρασε παράνομα τα ελληνικά σύνορα με οδηγούς Τούρκους δουλεμπόρους και στις 13 Σεπτεμβρίου συνελήφθη και οδηγήθηκε στο κρατητήριο της Παγανής Λέσβου. Ύστερα από λίγες ημέρες βρέθηκε στην Αθήνα, όπου με τη βοήθεια φίλων που ήδη βρίσκονταν στην Ελλάδα νοίκιασε ένα ισόγειο, 50 μέτρα από το σημείο όπου σκοτώθηκε ο 15χρονος Χαμί. Τον Νοέμβριο η οικογένεια προσπάθησε να καταθέσει- χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει- αίτηση ασύλου, αφού απευθύνθηκε πρώτα στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες.

Τον φωνάζει η γυναίκα του η οποία ξυπνάει με εφιάλτες. «Πρέπει να φύγω, με χρειάζεται. Μετά θα πάω στην κορούλα μου. Οι γιατροί μού λένε πως ίσως γλιτώσει τα ματάκια της, αλλά η μικρή είναι ακόμη σε καταστολή και δεν μπορώ να της μιλήσω». «Και μην ξεχάσεις», μου φωνάζει, «αυτοί που σκοτώνουν πρόσφυγες διαπράττουν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Αφήσαμε το Αφγανιστάν και νομίζαμε ότι είχαμε σωθεί. Ο θάνατος μάς παραμόνευε στην Ελλάδα…

ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΙΝΑΙ η κατάσταση της υγείας του 11χρονου κοριτσιού, γεγονός που οδήγησε χθες τους θεράποντες ιατρούς της στην απόφαση να την αποσωληνώσουν.

Μάλιστα, τις επόμενες ημέρες η μικρή αναμένεται να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς, όπου θα υποβληθεί σε επέμβαση στα μάτια, παρότι οι ειδικοί εμφανίζονται απαισιόδοξοι για την αποκατάσταση της όρασής της.

Πάντως, παρά το γεγονός πως αναπνέει χωρίς μηχανική βοήθεια το τελευταίο 24ωρο, το κορίτσι παρέμεινε και χθες το βράδυ στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Στόχος των γιατρών, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι να ανακτήσει τις δυνάμεις του το παιδί και να υποχωρήσουν το οίδημα και η αιμορραγία στο εσωτερικό των ματιών ώστε να οριστεί το επόμενο ραντεβού με την Α΄ Οφθαλμολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήδη η συνεννόηση με τους εξειδικευμένους οφθαλμιάτρους του Νοσοκομείου Γ. Γεννηματάς έχει γίνει, καθώς όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση η υπερηχογραφική μελέτη και των δύο οφθαλμών στην οποία υποβλήθηκε το κοριτσάκι χθες το πρωί αλλά και τα απεικονιστικά ευρήματα της αξονικής τομογραφίας, «θέτουν την απόλυτη ένδειξη της διενέργειας υαλοειδεκτομής».

Ειδικότερα, από τις εξετάσεις διαπιστώθηκαν ενδοϋαλοειδικές αιμορραγίες (αιμορραγία στο εσωτερικό του ματιού) τόσο στον δεξιό όσο και στον αριστερό οφθαλμό, ενώ επιπλέον στον δεξιό οφθαλμό διαπιστώθηκε η ύπαρξη πολλαπλών ξένων σωμάτων.

tanea.gr

… ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΠΡΑΪΓ

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ

Όλο το προηγούμενο διάστημα ακούγαμε τα σενάρια των 5 και 6 δήμων στη Βοιωτία, ακούσαμε ακόμα και για δύο ισχυρούς δήμους. Έλα όμως που κάτι καινούριο αρχίζει να βγαίνει στην επιφάνεια της άλλωτε λίμνης και νυν πεδιάδoς Κωπαϊδας! Τι είναι αυτό; Μα η νέα πρόταση για έναν Μέγα Αγροτικό Δήμο που θα περιλαμβάνει: Ορχομενό , Αλίαρτο , Ακραίφνιο και Θεσπιές. 

Το φάντασμα της λίμνης ξαναχτύπησε και θέλει τους κατοίκους της ενωμένους. 

Διαβάστε περισσότερα στο site της Αυτοδιοίκησης ΕΔΩ